Pierwsze wzmianki o planowej gospodarce leśnej na obszarze dzisiejszego Nadleśnictwa Bardo Śląskie pochodzą z XVIII w. Na podstawie ustawy wydanej przez Fryderyka Wielkiego w latach 1754-1757, przeprowadzono po raz pierwszy pomiar lasów dużej własności, ustalono rozmiar użytkowania oraz zaczęto prowadzić na wielka skale prace odnowieniowe, poprzez pełny siew świerka. Działania te z pewnością powstrzymały plądrowniczą gospodarką na tym obszarze. Od tego czasu zasadniczym sposobem użytkowania drzewostanów było stosowanie dużych zrębów zupełnych, ze sztucznym odnowieniem (poprzez siew). Ze względu na brak nasion rodzimego pochodzenia, wprowadzano obce odmiany świerka.

      Ciekawostka jest wprowadzenie w tym okresie (1770 r.) modrzewia sudeckiego, który zaaklimatyzował się na tym terenie i wykazuje dobry rozwój. Zmiana sposobu odnawiania z siewu na sadzenie nastąpiła w roku 1880. Do sadzenia używano głównie świerka z domieszką modrzewia, jaworu i jesionu. W roku 1912, pod kierunkiem dr Mellera, rozpoczęto stosowanie rębni przerębowej. Kolejną ewolucyjną zmianą w odnawianiu lasu było rozpoczęcie odnawiania naturalnego rębnią smugowo-przerębową w roku 1914. Stosowanie zbyt szerokich smug powodowało tworzenie sie dużych powierzchni halizn i zrębów o zdziczałej pokrywie, utrudniającej rozwój młodego pokolenia. Pomyślne wyniki w pracach odnowieniowych zaczęto uzyskiwać po roku 1923, kiedy to zwężono smugi do szerokości 15-20 m, (długość wahała sie od 400-700 m) o powierzchni od 0,6 do 1,4 ha. Smugi wyznaczano prostopadle do warstwic, uwzględniając przy tym kierunek wiatru, nie odnowione fragmenty uzupełniano sztucznie (głównie jodłą, modrzewiem i gatunkami liściastymi).

Na podstawie dekretu PKWN z dnia 12 grudnia 1944r. lasy omawianego obszaru zostały włączone pod zarząd dwóch nadleśnictw: Bardo i Kamieniec, będącymi jednostkami samodzielnymi.

Historia gospodarowania w okresie powojennym, w obu Nadleśnictwach miała następujący przebieg w porządku chronologicznym:

- lata 1945-1947, to okres, na który przypadają głównie prace z zakresu porządkowania lasu,

- w roku 1947 rozpoczęto gospodarowanie na podstawie sporządzanych okresowo planów urządzeniowych,

- lata 1947-1951 to okres obowiązywania przybliżonej (prowizorycznej) tabeli klas wieku drzewostanów, opracowanej łącznie z orientacyjną mapą przeglądową,

- okres od 1 października 1951 r. do 31 grudnia 1960 r. to okres obowiązywania prowizorycznego planu urządzenia lasu,

- w roku 1954 przeprowadzono jednorazową rewizję użytkowania przedrębnego, obejmującą drzewostany od III klasy wieku, która ustaliła (na okres 5-letni) rozmiar użytkowania przedrębnego,

- w roku 1955 przeprowadzono I rewizję użytkowania rębnego, na okres 5-ciu lat,

- w tym samym roku w dniu 17 stycznia nad lasami obrębu Kamieniec przeszedł huragan, który wyłamał i powalił drzewostany o masie około 40 tys. m3 grubizny;

- II rewizja użytkowania rębnego, przeprowadzona została  w 1959 r. (na okres 5-letni);

- okres od 1 października 1966 roku do 30 września 1976 roku, to okres obowiązywania planu definitywnego urządzania lasu, który wprowadzał zasadę dokładnej regulacji stanu posiadania,

opartej na ścisłym pomiarze geodezyjnym;

- pierwsza rewizje definitywnego urządzenia lasu przeprowadzono na okres od 1 października 1974 roku do 30 września 1984 roku;

- drugą rewizję definitywnego urządzenia lasu przeprowadzono na okres od 1 stycznia 1989 roku do 31 grudnia 1998 roku.

- trzecią rewizję definitywnego urządzenia lasu przeprowadzono na okres od 1 stycznia 2009 roku do 31 grudnia 2018 roku.

- czwartą rewizję definitywnego urządzenia lasu przeprowadzono na okres od 1 stycznia 2019 roku do 31 grudnia 2028 roku.

W roku 1973, w wyniku reorganizacji w Lasach Państwowych (polegającej w głównej mierze na łączeniu przeciętnie trzech Nadleśnictw w jedno nowe) utworzono Nadleśnictwo Bardo Śląskie, w którego skład weszły lasy trzech nadleśnictw: Bardo, Kamieniec i Henryków. Jednakże z dniem 1 stycznia 1989 roku, na podstawie zarządzenia Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych, od gruntów byłego Nadleśnictwa Bardo odłączono obręb Henryków, tworząc z niego nowe Nadleśnictwo Henryków, które istnieje w tych granicach do dnia dzisiejszego.